Zaraz, czarne koty przynoszą SZCZĘŚCIE?

Jak czarne koty zyskały złą reputację

Początki tego nadmuchiwanego czarnego kota na Halloween sięgają roku 1233. Mniej więcej w tym czasie kościół chrześcijański w Europie zaczął czuć się zagrożony przez inne religie - i inne sposoby myślenia, które były sprzeczne z jego naukami. Papież Grzegorz IX wydał edykt zatytułowany "Vox in Rama", w którym uznał czarne koty za wcielenia szatana.

Po co atakować biedne czarne koty w Europie? Koty były już kojarzone z czarownicami, które nie miały (jeszcze) negatywnej reputacji. Były po prostu postrzegane jako część społeczeństwa: kobiety z głębokim szacunkiem dla świata przyrody i jego mocy, w tym leczniczych właściwości roślin. Jednak wraz ze wzrostem potęgi kościoła, jego przywódcy postrzegali czarownice jako zagrożenie i zaczęli je prześladować. Zaczęli szerzyć przekonanie, że czarownice, niezależne kobiety, które odmówiły podporządkowania się kościołowi, są niebezpieczne. Zabili dziesiątki tysięcy osób. Przywódcy kościelni wzięli również na cel koty czarownic, które, będąc kotami, były również niezależnymi myślicielami, którzy robili swoje i nie byli fanami autorytetów, religijnych lub innych. Kościół nie tolerował niezależnych kobiet ani kotów.

Vox in Rama to nie tylko zła wiadomość dla kotów. Dokument ten zapoczątkował Inkwizycję - 200 lat prześladowań i tortur wobec Żydów i muzułmanów. Co więcej, koty zostały obwinione o rozprzestrzenianie się zarazy w 1300 roku. Jak na ironię, po tym jak Europejczycy wytępili ogromną liczbę kotów, populacja szczurów - gatunku, który naprawdę rozprzestrzenił chorobę - eksplodowała, zabijając 25 milionów ludzi.

Prześladowania czarownic - i ich kotów - przez Kościół przetoczyły się przez Atlantyk i stulecia. Podczas procesów czarownic w Salem w^XVII wieku przywódcy religijni oskarżali i zabijali kobiety o wykonywanie "pracy diabła". Odpowiedzialni mężczyźni uważali czarne koty kobiet za ich "familiary", czyli pomocników. Spalili je również na śmierć.

Szanowani, zanim zostali znieważeni

Na długo przed tym, jak przywódcy religijni zaczęli utożsamiać czarne koty ze złem, były one wywyższane. Starożytni Egipcjanie darzyli je najwyższym szacunkiem, ponieważ przypominały czarną boginię Bastet z głową kota, boginię domu, płodności i ochrony przed chorobami. Wierzyli, że czarne koty chronią przed złymi duchami i chorobami. Agrarni Egipcjanie byli wielkimi fanami wszystkich kotów, ze względu na fantastyczne zdolności drapieżników do zwalczania szkodników.

W mitologii nordyckiej dwa czarne koty ciągnęły rydwan Freyi, bogini miłości, płodności i piękna. Aby zdobyć jej przychylność, rolnicy zostawiali dla nich miski z mlekiem na swoich polach, aby zostali pobłogosławieni dobrymi zbiorami.

Pozytywne przesądy dotyczące czarnych kotów żyją do dziś. W Wielkiej Brytanii są one uważane za przynoszące szczęście. W niektórych częściach Anglii, jeśli panna młoda otrzyma czarnego kota w prezencie ślubnym, wierzy się, że będzie miała szczęście w małżeństwie. W Szkocji uważa się, że czarny kot u drzwi lub na werandzie sygnalizuje dobrobyt. Żeglarze w całej Europie wierzyli, że są bezpieczniejsi z czarnym kotem lub dwoma na pokładzie (zwierzęta przynosiły szczęście i powstrzymywały robactwo przed zjadaniem jedzenia). W Japonii dostrzeżenie czarnego kota oznacza szczęście w znalezieniu miłości.

W KONG celebrujemy niezależnego ducha, który w przeszłości przysparzał kotom kłopotów. Dlatego projektujemy zabawki, które zachwycają i zaspokajają wyjątkowe instynkty kotów, takie jak interaktywne gryzaki, stymulujące umysłowo puzzle, przytulanki i dynamiczne, wieloaspektowe zabawki przeznaczone do zabawy w pojedynkę, aby niezależni myśliciele byli zdrowi i szczęśliwi.