Hoe verlicht je de stress van je hondals je naar de dierenarts gaat?

Het hebben van een hond brengt bepaalde verantwoordelijkheden met zich mee. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot: goede voeding, een veilige plek om te leven, voldoende stimulatie, beweging en goede medische zorg. Niet al deze voordelen zullen door elke hond worden omarmd. Diergeneeskundige zorg is een goed voorbeeld. Terwijl sommige honden het prima vinden om naar de dierenarts te gaan, kijken anderen met angst en onrust naar deze reis. Afhankelijk van het type hond kan dit zich uiten in relatief milde symptomen zoals hijgen, trillen, janken, plassen en poepen. Ernstigere reacties zijn vluchtgedrag, overmatig janken, blaffen en agressie.

Voor sommige ouders is het zo moeilijk om met hun hond naar de dierenarts te gaan, dat ze de behandeling van alle medische problemen uitstellen, behalve de meest kritieke.

Als trainer op hond werd ik vaak gevraagd om diagnoses te stellen en behandelprogramma's aan te bieden om honden te helpen hun angst voor dierenartsbezoeken te overwinnen.

Afhankelijk van de inzet van de huisdierouders en de ernst van de reacties van de hondwas dit niet altijd het makkelijkste gedrag om mee om te gaan. Het goede nieuws is dat er veel dingen zijn die huisdierouders kunnen doen om de angst van een hondvoor een bezoek aan de dierenarts te verminderen en soms zelfs weg te nemen.

Laten we dit gedrag stap voor stap aanpakken.

Wat is het eerste dat je moet weten?

Om gedrag zo effectief mogelijk aan te pakken, is het belangrijk om de onderliggende oorzaak of oorzaken ervan te begrijpen. Vaak is gedrag, bijvoorbeeld overmatig zeuren, een symptoom van een onderliggend probleem. Simpelweg reageren op gedrag zonder de werkelijke oorzaken aan te pakken, kan resulteren in symptoomvervanging. In plaats van een hond die jankt bij de dierenarts, poept hij nu of erger.

Wat zijn de onderliggende oorzaken van dit gedrag?

Aangeleerd gedrag. Honden worden niet geboren als ze bang zijn voor de dierenarts of het dierenziekenhuis. Dit is aangeleerd. Dit wil niet zeggen dat dierenartsen of hun personeel hier schuld aan hebben. Niemand gaat de diergeneeskunde in omdat hij niet om dieren geeft. De uitdaging is dat sommige procedures die een huisdier moet ondergaan beangstigend, soms ongemakkelijk, invasief en soms zelfs pijnlijk zijn. Bovendien begrijpen honden het doel niet. Ze weten alleen dat er (vanuit hun perspectief) slechte dingen gebeuren als ze naar het ziekenhuis worden gebracht. Zodra ze leren negatieve dingen te associëren met de dierenartservaring, uit de angst of onrust die ze voelen zich meestal in een soort gedrag. Blaffen, uitvallen, janken, proberen te ontsnappen, beven, smekende blikken om hulp, agressie, enz.

Wat is de volgende stap in het aanpakken van deze uitdaging?

Stap één: De wachtkamer. Wat gebeurt hier normaal gesproken? Je hond beseft dat hij naar de dierenarts gaat, ergens tussen de parkeerplaats en de voordeur van het ziekenhuis. Normaal wandelen aan de lijn wordt veel minder gretig zodra je ze in de wachtkamer van de receptie krijgt. De hond herkent waar ze zijn en ziet de reacties van andere wachtende honden, waarvan er veel gestrest zullen zijn. hond en ouder zitten en wachten terwijl de onrust zich opbouwt.

Hoe verander je dit? De beste manier om dit gedrag aan te pakken is om de ervaringen van hondtijdens het bezoek aan de dierenarts te veranderen en die ervaringen meerdere keren te herhalen. Dit zal de hond tegenwerken en hem in feite trainen om andere, positievere associaties te hebben bij het binnenlopen van het ziekenhuis en het zitten in de wachtkamer.

Neem je hond mee naar het dierenziekenhuis. Als je daar aankomt, breng je ze naar de wachtkamer, ga je zitten en geef je ze super speciale traktaties. Ik gebruikte altijd hete stukjes hond voor deze super speciale traktaties. Ik weet ook dat bijna elke hond waar ik mee werkte er gek op was. Ik brak ze in misschien 20 stukjes per hete hond, dus we hebben het hier over hele kleine stukjes. Ga in de wachtkamer zitten met de hond en begin non-stop te prijzen. Geef ze elke 20 seconden of zo een klein stukje warm hond. Na ongeveer 5-10 minuten sta je op met de hond en vertrek je. Ga terug naar de auto, wacht ongeveer 15 minuten en herhaal het proces. Stop er dan mee en ga naar huis. Doe dit een maand lang 2x per week en ik kan je garanderen dat de meeste honden minder angstig en veel minder gestrest en angstig zullen zijn bij een bezoek aan het ziekenhuis dan voorheen. Als het te moeilijk is om hond twee keer per week naar de dierenarts te brengen, doe het dan één keer per week. Hoe vaker je dit kunt doen, hoe sneller je de hond kunt conditioneren om minder angstig te zijn.

Een paar andere suggesties. Dierenartspraktijken zijn drukke plekken, dus je kunt het beste even overleggen voordat je op bezoek gaat. Leg ze uit wat je aan het doen bent en de meesten zullen je graag helpen. Afhankelijk van hoe druk ze het hebben als je aankomt, zul je merken dat sommige dierenartsen je graag willen helpen. Door de jaren heen heb ik medewerkers van tientallen ziekenhuizen gehad die naar mij en de hond waar ik mee werkte toe kwamen en aanboden om ze te voeren en te aaien. Hoe positiever de ervaring van hondis, hoe groter de kans dat ze het leuk vinden en positieve dingen leren associëren met dierenartsbezoeken.

Probeer ook de hond niet te overweldigen. Deze blog is slechts een leidraad. Als je merkt dat je hond moe is na de eerste sessie van 10 minuten, stop daar dan. Als 10 minuten te lang is, probeer dan om te beginnen 5 minuten en werk naar boven toe.

Wat gebeurt er als eten niet werkt?

Dat hangt ervan af, is je hond voedsel normaal gemotiveerd, of zijn ze gewoon gemotiveerd door verschillende dingen?

Wat als je hond niet gemotiveerd is om te eten?

Als de hond zelfs niet gemotiveerd is door super speciale traktaties, vraag jezelf dan af waardoor ze wel gemotiveerd zijn? Sommige honden zijn gemotiveerd door spel. Sommige houden van speelgoed. Als je kunt vinden waar je hond dol op is en je kunt dat aanbieden in het ziekenhuis, dan heb je geluk. Probeer een favoriet speeltje of wat voorzichtig spel. De sleutel is om de hond te leren meer positieve associaties te hebben in het dierenziekenhuis.

Wat als de hond meestal gemotiveerd is om te eten, maar niets wil bij de dierenarts?

Als je normaal gesproken van voedsel houdende hond te gestrest is om eten te nemen tijdens het ziekenhuisbezoek, probeer hem dan te voeren voordat hij het ziekenhuis binnengaat. Neem de hond mee van de auto naar de voordeur van het ziekenhuis, stop om ze een speciale traktatie te geven en loop terug naar de auto. Doe dit 10x per sessie, een paar keer per week. Aan het einde van de eerste of tweede week zou de hond weinig stress moeten vertonen bij het lopen naar de ziekenhuisdeur. Probeer op dat moment 5x van de auto naar de deur te lopen en ga dan op de 6e de wachtkamer in, blijf een minuut of twee zitten en ga weg. Vergeet niet om ze te prijzen terwijl je daar zit! Doe dit de rest van de week en tegen de volgende week zullen de meeste honden klaar zijn om eten aan te nemen als ze in de wachtkamer zitten. Neem ze dan een paar keer per week mee en geef ze eten in de wachtkamer zoals hierboven beschreven.

De bovenstaande aanpassing kan trouwens ook worden gebruikt met speelgoed of spelen. Loop gewoon van de auto naar de voordeur, speel 20 of 30 seconden zachtjes met de hond , loop terug naar de auto en herhaal.

Deze methoden lijken erg tijdrovend. Is er geen snellere manier om dit te doen?

Sommige honden boeken verbazingwekkende vooruitgang in een zeer korte periode. Bij andere honden kan het maanden duren. Sommige honden kunnen leren om met plezier naar de dierenarts te gaan. Anderen zullen het nooit leuk vinden, maar kunnen het zeker leren tolereren. Gedragsmodificatie kan tijd kosten, maar als dit je hond helpt om zich beter te voelen en minder angstig/angstig te zijn, is het naar mijn mening goed bestede tijd.

In mijn volgende blog zal ik bespreken hoe je stress kunt verlichten tijdens veterinaire onderzoeken.